Τι κι αν τα ιδρύματα αυτά λειτουργούσαν επί χρόνια με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων για να προάγουν την επιστημονική αλήθεια; Φαίνεται ότι όταν τα οικονομικά του βασικού τους χρηματοδότη στενεύουν, τότε όλες οι έξωθεν προσφορές γίνονται δεκτές, με πρώτο θύμα ασφαλώς την ανιδιοτέλεια της έρευνας. Δεν είναι καινούργιο φρούτο η σύμπραξη πανεπιστημίου και αγοράς ούτε είναι άγνωστες οι επιπτώσεις της. Η εισαγωγή της στην Ελληνική Ανώτατη Εκπαίδευση είναι καινούργια, όπου με πρόσχημα ασφαλώς την υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ από το κράτος, θα μάθουμε κν πεδώ να ακούμε ότι «πετάει ο γάιδαρος» με υπογραφή σαράντα επιστημόνων και ενός επιχειρηματία. Στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, θύμα της συγκεκριμένης εξέλιξης δεν αναμένεται να είναι μόνο το ίδιο το πανεπιστήμιο: το περιβάλλον αλλά και η τσέπη των Ελλήνων φορολογουμένων πρόκειται να υποστούν τις συνέπειες της νέας αυτής επιστημονικής ανακάλυψης, αφού η καύση των απορριμμάτων – ασφαλώς στις εγκαταστάσεις του «Μέγα Ευεργέτη» της Επιστήμης στη χώρα μας ή του έτερου εθνικού εργολάβου (βλ. παρακάτω ηλεκτρονικό σύνδεσμο) – εκτός από περιβαλλοντικά βλαβερή είναι και οικονομικά ασύμφορη. Και το κόστος θα κληθούμε για μία ακόμα φορά να το πληρώσουμε όλοι εμείς. Ας το πληρώσουμε από τώρα, αλλά τουλάχιστον ας τα δώσουμε για την ανεξαρτησία του εκπαιδευτικού μας συστήματος, πριν φτάσουμε στο σημείο να μαθαίνουνε και τα παιδιά μας στο δημοτικό ότι η κόκα-κόλα είναι πιο υγιεινή από το… νερό
Σχετικό άρθρο:
http://topontiki.gr/article/29593